Pri Akademio Literatura de Esperanto (en kies membraro ĉirkaŭ kvinono de longe mortis) estrarano Nicola Ruggiero publike konfesas: “Mi kreis novan retejon jam antaŭ jaroj. Mi mem kulpas pri neĝisdatigo kaj esperas en la venontaj tagoj ĝisdatigi ĝin.”
En Esperantio la kongresa sezono 2020 proksimas al katastrofo, same kiel la tuta turisma mondo, pro la epidemio origininta el Popola Ĉinio. Somere eble saviĝos nur malgrandaj kursoj kiuj ne arigas pli ol kelkajn personojn, kiel la altnivelaj staĝoj de Kultura Centro Esperantista en Svislando; kaj probable okazos la aŭtunaj aranĝoj.
La Komitato de Kultura Centro Esperantista, prezidata de c-ino Perla Martinelli, liveras al la Asembleo (okazonta komence de majo) ekvilibran spezkalkulon kaj pozitivan bilancon pri 2019.
HeKo 731 6-C, 29 mar 20
Pro Esperanto analizas periode la situacion de diversaj subjektoj ekonomie kaj strategie gravaj en Esperantio, por indiki kie valoras investi aŭ prunti, fari donacon aŭ legacon.
Gasto en ŝia domo en ĉarma, antikva kvartalo apud Coyoacan, c-ano Giorgio Silfer estis intervjuita de s-ino Elena Poniatowska pri indiĝenaj lingvoj, kadre de siaj kompetentoj en societo Dialogo (pri lingvaj juro kaj biodiverseco), la pasintan februaron. La intervjuo aperis preskaŭ tuj en la meksika ĵurnalo “La Jornada”.
En aprilo 1920 du eventoj precipe ĝojigas la Civitanaron: “Heroldo de Esperanto” atingas sian centan jaron kaj nova printempo anoncas novan Konsulon. Tial ne mirige estas ke la unua paĝo de la numero 2307 estas dediĉita precipe al c-ano Riichi Karibe (intervjuita en la Budapeŝta flughaveno) kaj al la jubileo de la gazeto, tamen kompleta nur en 2024, laŭ nombro da jarkolektoj.
Jean Monet kutimis diri ke la unuiĝo de Eŭropo formiĝas dum la krizoj. Kaj ĉar la nunan krizon alportis viruso el Popola Ĉinio, indas memori ke la ĉina ideogramo por “krizo” konsistas el du partoj, kun du specifaj signifoj: “danĝero” kaj “ŝanco”. La danĝero estas evidenta, la ŝanco malpli.
Ĵus mortis en Lombardio, infektite de la viruso origininta el Popola Ĉinio, verkistino Julia Sigmond (1929[1956]-2020). Hungarlingva rumana ŝtatano, pupteatra aktorino, ŝi aŭtoris plurajn librojn en esperanto eldonitajn ĉi-jarcente. Dum multaj jaroj ŝi peris la revuon “Literatura Foiro” en Rumanio.
Kovras jam junion la larĝa ondo de la prokrastoj kaj nuligoj de la internaciaj kongresoj: laste ĝi tuŝis la PEN-konferencojn en Slovenio (aprilo) kaj Birmo (majo), kaj la naturamikan mondkongreson en Aŭstrio (junio).
HeKo 730 9-C, 23 mar 20
La Konsulo de la Esperanta Civito, sen. Riichi Karibe, invitas la parlamentanojn dediĉi la venontajn tagojn al “lingva terapio”, nome al perfektigo de la propra lingva nivelo.
Sub la kunordigo de d-ino Perla Martinelli, la redakcio de “Literatura Foiro” akurate finredaktis la aprilan numeron (304) de la revuo, jam en la 51a jarkolekto senpaŭze. La presejo jam ricevis la tutan numeron, kun arta foto de Nicola Bertelotti en la kovropaĝo, akompanata de poemo specife verkita de Giorgio Silfer, pri amo en la tempo de l” viruso.
HeKo 730 7-C, 21 mar 20
Sub la prezido de sen. Riichi Karibe, la nova Kapitulo ekoficas por la kvinjara mandato 2020-24. Komence ĝi konsistas el nur kvin membroj: tri viroj kaj du virinoj; estas nomumota sesa vickonsulo, pri socialaj aferoj.
Jen la listo de la responsaj pri la ekzekutiva povo: https://www.esperantio.net/index.php?id=23
