Lasta kursosemajno en Kultura Centro Esperantista, tuj antaŭ la 11a Kultura Esperanto-Festivalo, organizita en Ĉaŭdefono kun Studenta Esperanta Ligo.
HeKo 792 1-C, 2 aug 22
Hieraŭ mortis c-ano Giovanni Conti (1932[1990]-2022), unu el la plej aktivaj membroj de Milana Esperanto-Klubo. Li kandidatis por la Senato de la Esperanta Civito en 2001 (per la Blanka listo, por Civito inspirita de kristanaj idealoj), kio signifas ke li petis la civitanecon jam en la jaro de la promulgado de nia Konstitucio.
Proksimiĝas la epilogo de la batalo interna al la Universala: la opozicio, nerekte gvidata de Osmo Buller kaj parte jam eksiĝinta (vidu Leonojn kaj Moleonojn), survojas al la forĵeto de la UEA-karto de individua membro (sed restus asocia membro, krom eksiĝo ankaŭ de la respektiva landa asocio).
Hodiaŭ finiĝis la Plurnivela Internacia Kursaro, kunordigita de prof. Giorgio Silfer ĉe Kultura Centro Esperantista. La partoprenintoj de la A-kurso miris, ke ili jam kapablas paroli la lingvon post kelkaj tagoj: certe taŭgis la instrumetodo, kaj ankaŭ la medio de KCE, kie la homoj parolas esperanton dum la tuta tago, krom specifa momento.
La revizio de la ĉi-jara buĝeto de la Junulara kondukis al deficito de 35.000 eŭroj, kaŭzita de la manko de administra subvencio el instanco de Eŭropa Unio. La dependo de subvencioj estas damokla glavo super ĉiuj junularaj organizoj, kaj necesas iompostioma redukto ĝis ne pli ol 50% de la enspezoj el tiu fonto.
“Mi estas konsternita pri la malfruego de Kontakto, kiu estas sola konkretaĵo por varbado de novaj esperantistoj — mankas kialo membriĝi en TEJO, se Kontakto ne eldoniĝas. Duonjaro forpasis, neniu ĉi-jara numero estas eldonita. Eble homoj rezignos pri TEJO pro tio.” Tiel lamentis Hans Becklin en la Komitato de la Junulara, telematike kunsidinta 23 julio 2022.
La milito en orienta Eŭropo eniris sian sesan monaton kaj ĝi komencas forkonsumi psikajn energiojn ankaŭ en Esperantio, speciale en la Universala, la sola grava internacia organizo aŭ subjekto kiu ne kondamnis la agreson de Rusio kontraŭ Ukrajno, kompare al TEJO, SAT kaj la Esperanta Civito. Nur ĉi-lasta sin esprimis per rezolucio de la propra ĉefa organo, la Senato.
Post la interesaj prelegoj kaj debatoj en la lingva kolokvo en Aprilo ĉe Kultura Centro Esperantista en Ĉaŭdefono, Svisio (helpe de la bongustaj kuirartaj kreaĵoj de Manuela Blanco el la Esperanto-domo de Malago) mi ne hezitis elekti la plej allogan por mi el la anoncitaj en “Heroldo” someraj kursoj ĉe tiu montara kasŝejo, for de la Londona bruo.
HeKo 791 3-C, 22 jul 22
La interpelacio de sen. Anna Bartek esence demandas, ĉu ekzistas personaj nomoj malpermesataj en la Esperanta Civito, kaj tial rifuzeblaj ĉe la Registra instanco okaze de civitaniĝo.
La ĉapitro pri onomastiko en Lex Valeria pri la familia juro ne traktas tiun temon, sekve necesas referenci al la svisaj kodoj, laŭ la art. 5 de nia Konstitucio.
La diskuto “UEA hodiaŭ: demandoj kaj respondoj” en la Baltiaj Esperanto-Tagoj puŝis prezidanton Duncan Charters en defensivon. La publikon interesis nur la demando pri la sinteno de UEA al la milito en Ukrainio.
HeKo 791 1-C, 19 jul 22
“Kiel rilatas la Civitaj instancoj al persono kiu petas la esperantan civitanecon, havante en sia nomo rektan referencon al krimulo aginta kontraŭ la homaj rajtoj kaj eĉ persekutinta nian lingvon kaj nian popolon, ekzemple Adolfo Hitler kaj Jozefo Stalin?” Jen la teksto de ĵusa interpelacio de sen. Anna Bartek, Blanka grupestro en la Senato de la Esperanta Civito.
Kaj en la Universala kaj en la Junulara la elektoj al la respektivaj estraroj ne estas pli ol formalaĵo: specifaj komisionoj selektas la kandidatojn kaj proponas ilin al baloto kiu validas apenaŭ pli ol ratifo. Tiuj kandidatoj ne estas ligitaj al strategia programo: ne ekzistas la demokratio de la Esperanta Civito, kun du aŭ eĉ tri alternativaj kandidatlistoj kuplitaj al propraj programoj.
