Kio estas volontulo/bonvolulo?
Laŭ PIV, volontulo estas “Iu, kiu sin proponas por iu tasko: mi estas volontulo por tiu tasko”. Bonvolulo ne estas registrita, sed laŭ la signifo de “bonvola” temus pri “iu plena de bona intenco, de afableco”, praktike sinonimo de komplezemulo. La figuro de volontulo ĉe la Universala aŭ ĉe la Junulara respondas al neniu el la du signifoj.