Anglosaksoj inter secesio kaj donaldismo
La brita secesio de Eŭropa Unio geopolitike pli proksimigus Londonon al Vaŝingtono. Sed ĉu tio konvenas al la insulanoj, se konsideri tion kio okazas trans la Atlantiko?
La brita secesio de Eŭropa Unio geopolitike pli proksimigus Londonon al Vaŝingtono. Sed ĉu tio konvenas al la insulanoj, se konsideri tion kio okazas trans la Atlantiko?
La semajno 11-17 januaro 2021 havos densan agendon en la Esperanta Civito, laŭ MET: envolvitaj estas la Kapitulo kaj tri paktintaj establoj; aparte grava estos la pritrakto de kvar projektoj.
Japana Esperanto-Instituto ĵus afiŝis la tradukon de letero el la eldonejo Gutenberg Orchestra, subskribita de s-ro Sugatsuke Masanobu, kaj datita 28 decembro 2020. S-ro Sugatsuke difinas sin ĉefredaktoro de “Esperanto Culture Magazine”, prezidanto kaj redaktoro de la firmao. La letero enhavas ĉi tiujn alineojn:
La Asembleo de Afrika Esperanto-Instituto estas kunvokita al Buĵumburo por la 22a de januaro 2021, je 11h00. Ĝi konsistos el la tri reprezentantoj de Kultura Centro Esperantista kaj la tri reprezentantoj de Societo Internacia de Paco Universala: fakte AEI havas du kolektivajn membrojn (KCE kaj SIPU) kaj neniun individuan membron.
En la historio de Esperantio ne mankas projektoj de universitato: ĝenerale ili ĉiuj fiaskis post certa tempo, plej longe daŭris Akademio Internacia de la Sciencoj San-Marino (1985-2020). Pli bonŝanca, sed ankaŭ relative malsekura, la sorto de universitataj kursoj pri esperantologio kaj interlingvistiko, kiel fako aŭ katedro en eĉ renoma universitato.
La brita secesio ekos definitive dum la venonta semajno. Unu el ĝiaj gravaj viktimoj estas la programo Erasmus, kiun Londono forlasas, kun granda desaponto de la akademia mondo.
La Konsulo MALrekomendas al la Civitaj parlamentanoj kaj al la establoj aliĝintaj al la Pakto por la Esperanta Civito subteni tian kampanjon kontraŭ japana eldonejo, kian iniciatis Svisa Esperanto-Societo kun la apogo de Universala Esperanto-Asocio kaj aliaj finvenkismaj establoj:
Vidu la informon en HeKo 750 8-A, 26 decembro 2020.
La kunprezidantoj de Svisa Esperanto-Societo (Mireille Grosjean kaj Dietrich Weidmann) dissendis alvokon por batali jure kaj amasmedie (ĉu eĉ per aikido?) kontraŭ japana entrepreno kiu “piratis la sanktan nomon” de la organo de Universala Esperanto-Asocio. La prezidanto de la Universala aliĝis al la premo tiurilate, dum Japana Esperanto-Instituto sekvas malpli sangosoifan taktikon.
En hodiaŭa cirkulero al la stabanoj kun deĵora ofico en unu el la infrastrukturoj de la Esperanta Civito (la du, baldaŭ tri, Esperanto-Domoj kaj la tri, baldaŭ kvar, legacioj), la vickonsulo pri financoj enfokusigis specifan aplikon de la dekreto Karibe pri stabanoj.
Kvankam Roterdamo ankoraŭ anoncas Universalan Kongreson en Belfasto (Nord-Irlando, parto de Britio) dum julio 2021, en Londono oni jam decidis ke la mondkongreso de PEN Internacia ne okazos en Oksfordo (Anglio, parto de Britio) dum septembro 2021, pro timo de la pandemio: ekzistos nur virtuala asemblea surogato, kiel en 2020.
Kiel estroj de la Verda grupo (majoritata), respektive de la Blanka grupo (opozicia), ni scias ke la leĝodona povo en la Esperanta Civito devas kongrui kun la Universala Deklaracio pri la Homaj Rajtoj.
Dum sia hieraŭa kunsido per skajpo, laŭ monata kadenco sub la prezido de la Konsulo (sen. Riichi Karibe), la Kapitulo de la Esperanta Civito registris internan rotacion de delegoj: ekde Novjartago 2021 pri bibliotekoj okupiĝos sen. Conde Rey (vickonsulo pri klerigado) kaj pri kulturaj projektoj responsos sen.