HeKo 325 7-B, 7 mar 07
En 1907 unu el la grandaj ĝenevaj pioniroj, René de Saussure, elpensis internacian monunuon, la “esperanton” de la valutoj. Li nomis ĝin speso, asonance al spezi, la franca espèce, la hispana peso. El tiu ideo (kaj neologismo) ĝermis en Londono la Ĉekbanko Esperantista de H. F. Höveler: konkreta servo al la esperantistaro, sukcese funkcianta ĝis la unua mondmilito, kiel privata banko.
Esperanta mono reaperis post la dua mondmilito, iniciate de Universala Ligo: la stelo, tamen sen esperanta banko. Banko (aŭ embrio de banko) ekestis en 2004 fare de la Civito, sen emisia karaktero.
Sabaton la 28an de aprilo 2007 Kultura Centro Esperantista dediĉos studotagon (9h30-12h30, 14h30-17h30) al la temo De la speso ĝis Pro Esperanto: kia la mikrokredito en Esperantio? Prelegos prof. Giorgio Silfer en la Esperanto-Domo de Ĉaŭdefono. La seminario havos du partojn: historiografian matene kaj analizan posttagmeze. La partopreno estas rekomendinda por ĉiu kiu havas interesojn pri la historio kaj sociologio de nia lingva komunumo.
Dimanĉon la 29an matene okazos la ĝenerala Asembleo de LF-koop.
Aldonu komenton