Jardeko da roterdamaj GaKoj
La 15an de majo 1998 aperis la unua Gazetara Komuniko (GaKo) de Universala Esperanto-Asocio, redaktata en esperanto sub la responso de la ĝenerala direktoro de UEA. En la asocio la jubilea etoso estas tiel granda, ke ankaŭ tion oni ĵus celebris, per intervjuo al s-ro Osmo Buller, fare de la skandalgazeto kiu ekde 2003 oficas interalie kiel lia voĉtubo.
En la intervjuo al s-ro Buller estas atribuitaj ankaŭ la sekvaj frazoj: "Cetere, baldaŭ post la lanĉo de Gazetaraj Komunikoj komencis aperi ankaŭ Heroldo Komunikas, kies teknika realigo estis imitaĵo de GaKo. Esenca diferenco inter ambaŭ tamen estas, ke la servo de UEA havas strikte komunikan kaj objektivan karakteron, HeKo grandparte, se ne plejparte, konsistas el polemikaĵoj kaj eĉ ne evitas personajn kalumniojn."
La graslitera frazo (nia emfazo) sonas kiel implica agnosko pri superanta konkurenco. Efektive HeKo naskiĝis en marto 1999, kiel adicio de la gazetaraj komunikoj el la establoj aliĝintaj al la Pakto (10 aŭgusto 1998), komplemente al "Heroldo de Esperanto". Okaze de la promulgo de la Konstitucio (2 junio 2001) LF-koop donacis HeKon al la Esperanta Civito. Dum naŭ jaroj aperis 348 numeroj de HeKo, egale al ĉirkaŭ 3.200 informoj, kontraŭ 288 numeroj de GaKo, egale al nur kelkcento. La kvanto da informoj disdonitaj de HeKo estas des pli rimarkinda, ĉar ĝiaj responsuloj (ĝis 2001 precipe sen. Judit Felszeghy, poste precipe sen. Anna Làszay -- nun Bartek -- kaj sen. Ljubomir Trifonĉovski) ne estas salajrataj, male ol okazas ĉe UEA. Krome la formulo de HeKo longe situis ekster retejo: nur ekde junio 2006 HeKo aperas en retejo.
La dua frazo atribuita al s-ro Buller estas facile kontestinda kaj kontestebla. La GaKoj estas nur memreferencaj, kaj tiel pekas (grandparte se ne plejparte) pro blufemo kaj preterlasoj. Tipa ekzemplo estas la GaKo pri la ALTE-konferenco en Kembriĝo, kie oni tute silentas pri la fakto ke nian lingvon oficiale reprezentis nur Kultura Centro Esperantista, kaj prezentas la partoprenon de ILEI-estraranino kvazaŭ pinta atingo; en la realo ŝi estis nur unu el la centoj da ordinaraj vizitantoj, kaj ŝia ĉefa okupo konsistis el la disdono de turismaj faldfolioj pri Herzberg-am-Harz al la kompatindaj konferencanoj.
La frazero "konsistas el polemikaĵoj kaj eĉ ne evitas personajn kalumniojn" ŝajnas trafe priskribi la enhavon de "Libera Folio". Polemikaĵoj estas parto de la ĵurnalisma kaj socia vivo, sed personaj kalumnioj neniam aperas en HeKo. Nia retagentejo profunde esploras la koncernan novaĵon, antaŭ ol aperigi ĝin. Tia kontrolo pri la aŭtenteco kaj vereco eblas danke al la informa reto de la Esperanta Civito. Por doni ekzemplon pri nia grado de informiteco, ni deziras al s-ro Buller sukcesan restadon en Moskvo, en kies flughaveno ĉi-semajnfine li alteriĝas, por postaj renkontoj kun lokaj aŭtoritatoj kaj lokaj esperantistoj, perspektive al Universala Kongreso 2010 aŭ posta. Ja Rusio meritas sian unuan UKon ne malpli (eventuale pli) ol Kubo meritas sian duan.
[HeKo 353 7-A, 17 maj 08]
