Kun granda malĝojo ni ricevis la mesaĝon pri la forpaso de Laŭlum,* ĉina akademiano.

Pasintjare en Pekino s-ro Laŭlum estis intervjuita por “Heroldo de Esperanto”. Li rakontis pri sia vivo kaj sia amo al nia lingvo. Li esperantigis multajn librojn, kaj tiel li proksimigis la tutan mondon al la ĉina kulturo.

Dominique de Mestral estos la prelega gasto en Ĉaŭdefono, 15-16 decembro 2012, okaze de la Zamenhofa Semajnfino organizita de Kultura Centro Esperantista. La aranĝo havos duoble festan karakteron, ĉar ĝi koincidos kun la unua datreveno de la nupto Rooke-Liu, kiuj deziras festi tion kun kiel eble plej multaj geamikoj, interalie tiuj de la Svisa Esperanto-Koruso.

Yenovk Lazian klopodas pirate uzurpi la Pasportan Servon de TEJO, profitante ĝian nunan krizon. Kontraŭ la uzurpanto protestis TEJO-estraranoj. Sed sen uzurpado kaj sen piratado io simila al la kombino de Pasporta Servo kaj delegita reto estas naskata de la Esperanta Civito.

Unu miliono kvincent mil vizitoj ekde novembro 2006, kun nuna mezumo de mil kvincent tage, do pli ol kvardek mil monate. Tia estas la atingo de nia retagentejo, pli kaj pli legata en Esperantio.

Kultura Centro Esperantista parte gastigas grupeton de naturamikoj el Parizo, kiuj ĉi-semajne piedmigradas en la ĉirkaŭo. La grupeton gvidas la nelacigebla c-ano Francisko Degoul. La neŭŝatela Ĵuraso, post la perturbo kiu trafis la tutan okcidentan Eŭropon pasintsemajne, regalas ilin per sune ora aŭtuno kaj admirindaj pejzaĝoj.

Universala Esperanto-Asocio estas pli kaj pli kuplita al la lastaj komunistaj bastionoj, laŭ akso de Hanojo al Havano, pasante tra Pekino. Tiuj ŝajnas la plej ŝatataj landoj por Roterdamo, ankaŭ laŭ la lasta gazetara komuniko dissendita de Osmo Buller, ĝenerala direktoro, sube legebla.

Nek sen. Anna Bartek nek c-ano Imre Szabó rekandidatas por la estraro de Hungaria Esperanto-Asocio, elektota 11 novembro 2012 fare de la konferenco de la lokaj reprezentantoj.

En oktobra numero (259) de “Literatura Foiro” originala beletro ĉeestas per poemoj de Lina Gabrielli kaj Dimitrije Janiĉiĉ, rakonto de Julian Modest kaj unuakta dramo de Giorgio Silfer, “La njorin” de l” malaperinto”.

Lastatempe Giorgio Silfer kunlaboras kun “Adesso”, la komitato kiu subtenas la urbestron de Florenco kiel estontan kandidaton al la ĉefministreco de la Itala Respubliko, nome de la Demokrata Partio. Kiam li havas la okazon li mencias esperanton en la kampanja retgazeto. Jen unu el liaj artikoloj, interesa ankaŭ por Esperantio.

* * *

Venontsemajne ekos parta restrukturigo de la naturamika Esperanto-Domo en Andaluzio. La laboroj koncernos ĉiun etaĝon, sed precipe la trian, kies vasta ĉambro estos dotita de propra duŝejo kaj necesejo, kaj tiel iĝos pli komforta kaj aŭtonoma de la cetero de la domo, do pli facile luigebla al eksteruloj.

Jen la rezultoj de la Internacia Literatura Konkurso “Hristo Gorov”:

Por poezio:
unua premio al Arlain Kizeyidioko Mayinda (Kongolando)
dua premio al Penka Bojaĝieva (Bulgario)
tria premio al Keneĉjo Goldbergo (Usono)

Zamenhofologio estas pli kaj pli la scienco de la raŭmistoj: sufiĉas rapida rigardo al la listo de la aktivaj zamenhofologoj — la ĵus forpasinta c-ino Zofia Banet Fornalowa, c-ano Raymond Brisebois (kiu kunordigas Hilelistan Esperanto-Komunumon, aliĝintan al la Pakto), c-ano Francisko Degoul (Scienca Instituto Zamenhof), c-ano Bertil Nilsson, c-ano Giorgio Silfer, c-ano Walter