La brita secesio, la skeptikeco de la Viŝegrada grupo (precipe Pollando kaj Hungario), la suverenismo de okcidenteŭropaj partioj (inkluzive de la malgajnanta Marine Le Pen) kondukas al la sama konkludo: ŝirmi sin sub la ombrelo de NATO, sed ekster la botoj de Eŭropa Unio. Al tiu ombrelo sin turnas nun ankaŭ tradiciaj neŭtraluloj, kiel Finnlando kaj Svedio.
HeKo 786 1-C, 9 apr 22
“NOTANTE, ke ĉiu aliĝinta asocio de UEA devas respekti tiujn celojn kaj tiun neŭtralecon kiel kondiĉo de daŭra aliĝinteco, POSTULAS konfirmon de la Estraro de REU, ke la eldiroj de ĝia prezidanto ne prezentas la starpunkton de la asocio, kaj por certeco PETAS rekonfirmon, ke REU daŭre akceptas kaj respektas la kondiĉojn de aliĝinteco, kiujn difinas la Statuto kaj Ĝenerala Regu
Tria baloto de la Ĝenerala Asembleo de Unuiĝintaj Nacioj kontraŭ Rusio pro la invado en Ukrajnon. Ĉi-foje la rezulto ne estis tiel evidenta kiel en la antaŭaj, ĉar anstataŭ centkvardeko da jesoj nur 93 sin esprimis por la eksigo de Rusio el la Konsilio de Homaj Rajtoj. Kaj anstataŭ la kutimaj kvin, Rusio trovis 24 subtenantojn, inkluzive de Popola Ĉinio.
Post la falo de la Berlina muro Eŭropo daŭre spertas konfliktojn inter slavaj popoloj. Foje temas pri tute trankvila divorco, kiel inter ĉeĥoj kaj slovakoj, sed en aliaj kazoj krevis sangaj militoj. Tiel inter serboj kaj kroatoj, kaj en Bosnio, kaj delonge en Ukrajno, kun la nuna (ĉu lasta?) tragedio.
La pekineske neŭtrala pozicio de la Universala (kies organo estas produktata en Moskvo) rilate al la milito en Ukrajno pli kaj pli embarasas ĝian membraron, kaj samtempe pruvas ke UEA ne meritas la titolon de reprezentanto de la esperantistaro. Lasta guto estas la militismaj deklaroj de la prezidanto de Rusia Esperanto-Unio, landa asocio de UEA.
Spite al malkresko de konsento, Viktor Orban denove gajnis la baloton en Hungario, en la pasinta dimanĉo. Samtage eĉ pli firma estis la sukceso de la eliranta premiero Aleksandar Vuiĉiĉ, reelektita en Serbio. Ili ambaŭ sin esprimis pli ol prudente rilate la interslavan militon sekve de la invado en Ukrajnon. Ĉu tiu sinteno klarigas ilian sukceson?
Kelkaj membroŝtatoj de Eŭropa Unio, interalie Germanio kaj Francio, forpelis hodiaŭ dekojn da diplomatoj el la ambasadoj de la Rusa Respubliko. La koncernaj dekretoj koincidas kun la ondo da indigno flusanta pro la malkovro de militkrimoj fare de la invadantoj en Ukrajno.
Iom post iom la establoj aliĝintaj al la Pakto por la Esperanta Civito anoncas la datojn de siaj ordinaraj asembleoj en 2022. Unu el ili (Afrika Esperanto-Instituto) jam okazis fine de januaro ĉe la Tanganika Esperanto-Domo en Buĵumburo.
“Heroldo de Esperanto” daŭrigas la kutimon aldoni specialajn paĝojn al siaj numeroj, tiel ke ili fariĝas 50% pli ampleksaj ol kutime.
La 31a de marto estas la lasta tago kun iaj restriktoj pro la pandemio en Svislando. Ekde la posta tago maskoj iĝos superfluaj ĉie, inkluzive de publikaj veturiloj. Neniu vakcinado estas postulota, aŭ paspermesilo. Eblos kunveni sen limigoj, kvankam la Esperanto-Domo en Ĉaŭdefono estis jam oazo tiurilate.
Carlo Minnaja kaj Nicolino Rossi kompilis itallingvan antologion de la esperanta poezio, kompreneble laŭ la propraj gustoj. Pri la enhavo nur ili responsas, kvankam pluraj helpis por la italigo kaj la Esperanta PEN-Centro donis sian aŭspicion, eĉ ne konante la indekson de la libro, ĵus publikigita ĉe neesperantista eldonejo.
Esperanta PEN-Centro helpis al Burhan Sonmez, prezidanto de PEN Internacia, okaze de lia hodiaŭa vizito en Milano. Nia vicprezidanto, c-ano Giorgio Silfer, akompanis lin de Svislando al Italio, havante la ŝancon intimigi lin kun nia originala literaturo.
