Fine de septembro 2012 ekis en Budapeŝto la longa vico de nia unika literatura kafejo, kiel iniciato strebanta kontribui al la daŭra prestiĝo de la iama ĉefurbo de la esperanta kulturo. La unua gasto, c-ano Giorgio Silfer, premiere laŭtegis sian teatran triologion: “La njorin” de l” malaperinto”, “La butiketo de l” juvelisto”, “Varma lineo”.

Ĝis nun neniu hungara esperantisto pensis liveri al la tute nova muzeo pri poeto Attila József gravan sondokumenton en esperanto. Temas pri la traduko de la fama “Lulkanto”, farita de Kálmán Kalocsay kaj muzikigita de Klára Mikola, kiu ankaŭ kantis ĝin.

Ok jarojn poste la Parlamento de la Esperanta Civito ree kunvenos en Italio, kaj denove en Lombardio. Post Sabloneto (2001) kaj Milano (2011), Salò ĉe la Garda lago gastigos la ordinaran sesion, 24 majo 2019. La elekto de tiu urbeto povus havi moralan signifon: ĝi estis la Vichy de Italio, nome la ĉefurbo de faŝisma diktaturo — tie kunvenu demokrata transnacia parlamento.

La financa situacio de Tutmonda Esperantista Junulara Organizo treniĝos almenaŭ ĝis la fino de 2018, sen la bilanco de la antaŭa jaro. Tio demonstras ke TEJO estas ankoraŭ UEA-dependa, precipe dependa de ĝiaj administrantoj, kiuj ne sukcesas transdoni la necesajn informojn.

Estas surmerkatigata la kvara eldono de “Paŝoj al plena posedo” de William Auld. La libron, en aktualigita formo, produktis Kooperativo de Literatura Foiro. Por la ĝisdatigo kaj la enpaĝigo kunlaboris c-inoj Marie-France Conde Rey kaj Perla Martinelli.

Dum la finvenkisma parto de Esperantio kutimas aŭdi pri enormaj strukturaj deficitoj, unuavice en Roterdamo, estas konsole legi la ciferojn de PEN Internacia, kies spezkalkulo laŭ dimensio egalas al kvaroblo de tiu de la bankrotanta UEA, sed kies jara saldo estas ekvilibra, ĉu pro minimuma deficito en 2017 ĉu pro eĉ profito (ankaŭ minimuma) prognozita por 2018.

Se Universala Esperanto-Asocio estus eklezio, pli precize kiel la ortodoksa, eblus interesaj analogioj.

Sennacieca Asocio Tutmonda estus skisminta realaĵo, iam en odoro de herezo, sed nun tiel neglektinda ke eblas ekumena dialogo, kvazaŭ ĝi estus faka asocio de emeritaj laboristoj.

Esperanta Naturamikaro partoprenos en la baldaŭa jara konferenco de Naturfreunde International en Vieno, per sia delegito c-ano Giorgio Silfer. La konferenco ne havas la samajn povojn de la trijara kongreso: interalie ĝi ne rajtas decidi pri la ŝanĝo de kategorio ĉe aliĝinta federacio; tamen ĝi estas la gvida organo de la naturamikoj pri la koncerna jaro.

Ĉiu inteligenta esperantisto jam komprenis ke la Esperanta Civito proponas alternativan modelon de organizado al nia diaspora lingva grupo (laŭ difino en la Universala Deklaracio pri la Lingvaj Rajtoj).

Pro Esperanto analizas periode la situacion de diversaj subjektoj ekonomie kaj strategie gravaj en Esperantio, por indiki kie valoras investi aŭ prunti, fari legacon aŭ donacon.

C-ano Giorgio Silfer, kunaŭtoro, prezentos dufoje la libron “Historio de la esperanta literaturo” al parte ne esperantista publiko, fine de ĉi tiu monato en Slovenio. En Ljubljana gastigos lin en sia propra sidejo la potenca Slovena PEN-Centro, 26 oktobro 2018. La antaŭan tagon li prelegos ĉe prestiĝa kultura klubo en Maribor.

Per la aldono de la subskribo de sen. Alexandrine Tchamena Omba la tuta Blanka grupo apogas la amendon al Lex Academica, submetitan al senatokonsulto en dato 19 septembro 2018.