En la planata Esplora Instituto de Esperantologio post la katedro pri metodiko de la esperanto-instruado, ankaŭ la katedro pri beletro havas programon, ekzamenotan kaj aprobotan fare de la Komitato de Kultura Centro Esperantista.
De kelke da tempo aro da universitataj profesoroj (inter ili c-ano Fernando Pita) strebas starigi kurson pri esperanto en la Federacia Instituto de Cearao (IFCE), Brazilo. La afero bone marŝas kaj, inter la proponataj lernobjektoj, estos kurso pri Esperanta kulturo. Tial prof.
“En la investopolitiko, la prokrastado estas maltrankviliga” publike deklaris Osmo Buller, eksa direktoro kaj nuna komitatano de la Universala: “Kiel mi multfoje diris, ni daŭre perdas enspezojn pro mono, kiu kuŝas pasiva aŭ povus produkti pli ol nun. Estas preteksto, se oni ne aktiviĝas pri ilia [ĝia] investado pro manko de formala investopolitiko.
La civita biblioteko de insulo Olerono en Francio ricevis ses skatolojn da libroj, diskoj kaj kasedoj, herede de iu s-ro Angot. La biblioteko tamen rifuzis ilin, oficiale pro spacomanko, kaj bonŝance kontaktis la prezidantinon de Esperanto-Charento, antaŭ ol detrui ilin. Sen. Marie-France Conde Rey persone veturis al la Atlantiko kaj savis la trezoreton.
La esperanta estas unu el la kvardek kvin literaturoj reprezentataj en la venontsemajna konferenco de la PEN-Komitato pri verkistoj en prizono, kiu disvolviĝos virtuale kune kun la cirkvito de la urboj gastigantaj rifuĝintajn literatorojn.
Kvankam Eŭropa Unio ne kuraĝas alpreni rezolutan pozicion, de Eŭropo oni povas klare dedukti la konsekvencojn de la kreskanta kolizio inter Israelo kaj la palestinanoj dum la lastaj tagoj: sufiĉus demandi al si, al kiuj utilus tria “Intifada”.
La Nacia Spirita Asembleo de la Bahaanoj en Italio komisiis tre kleran reprezentanton, d-ron Julio Savi, por paroli pri la religia kaj islamologia dimensio de prof. Alessandro Bausani en Mantuo, 29 majo 2021, okaze de la 4a seminario de Itala Interlingvistika Centro.
HeKo 763 3-C, 11 maj 21
Pli kaj pli forta engaĝo de la Esperanta Civito kadre de la Konsilio de Eŭropo, per la kooptado de KCE-fakuloj (sen. Lorena Bellotti kaj sen. Giorgio Silfer) en du el la kvar studgrupoj preparantaj la materialon por lingvotestado de enmigrintoj en Eŭropo.
Kun kelktaga malfruo alvenas la numero 2320 de “Heroldo de Esperanto” (majo 2320); la malfruon kaŭzis la densiĝo de novaĵoj fine de aprilo, kiel atestas diversaj titoloj: Bellotti ekprezidis, Sepa Lingva Kolokvo de KCE, Progresas la Tanganika Esperanto-Domo, En milita risko plia senkongresa jaro…
(Pan)eŭropismo naskiĝis multe pli frue ol Eŭropa Unio, kies komencon oni celebras hodiaŭ, per la 71a datreveno de la deklaro Schuman. Ekde la 1950aj la aspiro al eŭropa unuiĝo progresis paralele al la ekzisto de armea alianco (NATO) kaj al la firmiĝo de interŝtata (ne internacia) malperfekta konfederacio.
La virtualaj kongresoj ne ŝajnas daŭropovaj: tion oni rajtas konkludi el diversaj publikaj deklaroj de organizintoj. Oni jam sciis ke ili signifas gravan financan perdon, precipe por la Universala: mankas makleroj ĉe hotelmendoj, vendoj ĉe libroservo, altaj aliĝkotizoj (“estis granda la impreso / ĉar kotizo estis ŝtel”…” kantis Gianfranco Molle) kaj tiel plu.
HeKo 762 8-C, 7 maj 21
La monato majo vidas intensigon de la trejnado de novaj stabanoj, en la diversaj tavoloj de la Esperanta Civito. Aktivuloj el tri kontinentoj estas preparataj, por malsamaj taskoj en malsamaj kuntekstoj. La plej malfacila koncernas azerinon, selektitan por la orienta legacio. La plej atendata estas la spertigo de burundiaj aktivuloj.
