En recenzo de Gerrit Berveling [ĵus aperinta en “La Balta Ondo”] mi legas la jenan eraron: “Libro, en kiu Jorge Camacho silente preterirus kolegon Minnaja, impresus vere apokrifa: jam delonge ilia intermalamikiĝo fariĝis konata temo en nia literaturo.”
Estas presata la oktobra nomero (295) de la revuo “Literatura Foiro”, redaktata en Eŭropo kun valoraj kontribuoj ankaŭ el aliaj kontinentoj. Krom la akurateco, rimarkindaj estas la femina partopreno, la kreskinta paĝokvanto, la grafiko kaj evidente la enhavo.
Tuj post la tria eksperimenta kurso pri tradukarto (8-14 julio 2019) Kultura Centro Esperantista en Ĉaŭdefono proponos atelieron pri proza verkado (15-21 julio 2019), sub la gvido de prof. Giorgio Silfer.
La interesa “Historio de la Akademio de Esperanto” de c-ano Carlo Minnaja dediĉas atenton ankaŭ al instanco de la Esperanta Civito, nome la Lingva Komitato de Esperantio. Temas pri referenco al la 13a (lasta) ĉapitro de la pli ol 300-paĝa verko. Jen la koncerna artikolo, preciza kaj objektiva:
“Se en urba administracio oficisto, eĉ se la urbestro, simile ŝanĝus decidon de la urba parlamento, tiu estus tuj maldungita. Tia malrespekto de klara decido okazis en tiu ĉi kazo. Nun vi, Martin [Schäffer], kiel la Ĝenerala Direktoro respondecas pri la ordigo de la afero”.
Leviĝis voĉoj de forta malkontento pri la Centra Oficejo (kaj pri UEA entute) ene de la Komitato de Tutmonda Esperantista Junulara Organizo, kunsidanta en Badajozo (Hispanio) la pasintan aŭguston.
“Mi partoprenis multajn bone organizitajn ARtaj KONfrontoj en ESperanto, sed la ĵusa (21-23 septembro 2018 en Poznano) estis la plej bone organizita” deklaras Anjo Amika, kiu ĝojas ĉar “dum la fermo oni anoncis la decidon daŭrigi la aranĝon ankaŭ dum la venontaj jaroj.”
