Dum la finvenkisma parto de Esperantio kutimas aŭdi pri enormaj strukturaj deficitoj, unuavice en Roterdamo, estas konsole legi la ciferojn de PEN Internacia, kies spezkalkulo laŭ dimensio egalas al kvaroblo de tiu de la bankrotanta UEA, sed kies jara saldo estas ekvilibra, ĉu pro minimuma deficito en 2017 ĉu pro eĉ profito (ankaŭ minimuma) prognozita por 2018.
Se Universala Esperanto-Asocio estus eklezio, pli precize kiel la ortodoksa, eblus interesaj analogioj.
Sennacieca Asocio Tutmonda estus skisminta realaĵo, iam en odoro de herezo, sed nun tiel neglektinda ke eblas ekumena dialogo, kvazaŭ ĝi estus faka asocio de emeritaj laboristoj.
Esperanta Naturamikaro partoprenos en la baldaŭa jara konferenco de Naturfreunde International en Vieno, per sia delegito c-ano Giorgio Silfer. La konferenco ne havas la samajn povojn de la trijara kongreso: interalie ĝi ne rajtas decidi pri la ŝanĝo de kategorio ĉe aliĝinta federacio; tamen ĝi estas la gvida organo de la naturamikoj pri la koncerna jaro.
HeKo 692 5-C, 5 okt 18
Ĉiu inteligenta esperantisto jam komprenis ke la Esperanta Civito proponas alternativan modelon de organizado al nia diaspora lingva grupo (laŭ difino en la Universala Deklaracio pri la Lingvaj Rajtoj).
HeKo 692 4-C, 4 okt 18
Pro Esperanto analizas periode la situacion de diversaj subjektoj ekonomie kaj strategie gravaj en Esperantio, por indiki kie valoras investi aŭ prunti, fari legacon aŭ donacon.
C-ano Giorgio Silfer, kunaŭtoro, prezentos dufoje la libron “Historio de la esperanta literaturo” al parte ne esperantista publiko, fine de ĉi tiu monato en Slovenio. En Ljubljana gastigos lin en sia propra sidejo la potenca Slovena PEN-Centro, 26 oktobro 2018. La antaŭan tagon li prelegos ĉe prestiĝa kultura klubo en Maribor.
HeKo 692 2-C, 2 okt 18
Per la aldono de la subskribo de sen. Alexandrine Tchamena Omba la tuta Blanka grupo apogas la amendon al Lex Academica, submetitan al senatokonsulto en dato 19 septembro 2018.
Dek monatoj, dek numeroj de “Heroldo de Esperanto”, la organo de Kultura Centro Esperantista. Akurate aperis la oktobra, kies unua paĝo estas grandparte dediĉita al Eŭropa Unio, specife al la lingva situacio post la elimino de preskaŭ ĉiuj denaskaj angle-parolantoj en la Parlamento: ekde junio 2019 ili ne estos plu 17%, sed nur 2%.
“Mi partoprenis multajn bone organizitajn ARtaj KONfrontoj en ESperanto, sed la ĵusa (21-23 septembro 2018 en Poznano) estis la plej bone organizita” deklaras Anjo Amika, kiu ĝojas ĉar “dum la fermo oni anoncis la decidon daŭrigi la aranĝon ankaŭ dum la venontaj jaroj.”
Leviĝis voĉoj de forta malkontento pri la Centra Oficejo (kaj pri UEA entute) ene de la Komitato de Tutmonda Esperantista Junulara Organizo, kunsidanta en Badajozo (Hispanio) la pasintan aŭguston.
“Se en urba administracio oficisto, eĉ se la urbestro, simile ŝanĝus decidon de la urba parlamento, tiu estus tuj maldungita. Tia malrespekto de klara decido okazis en tiu ĉi kazo. Nun vi, Martin [Schäffer], kiel la Ĝenerala Direktoro respondecas pri la ordigo de la afero”.
La interesa “Historio de la Akademio de Esperanto” de c-ano Carlo Minnaja dediĉas atenton ankaŭ al instanco de la Esperanta Civito, nome la Lingva Komitato de Esperantio. Temas pri referenco al la 13a (lasta) ĉapitro de la pli ol 300-paĝa verko. Jen la koncerna artikolo, preciza kaj objektiva:
