La Universala Deklaracio pri la Lingvaj Rajtoj estis solene proklamita en Barcelono la 6an de junio 1996, post trijara ellaborado, kiu startis en urbo kie mezepoke oni kutimis pilgrime alveni: Santiago de Kampustelo. La kerno el kiu kreskis la deklaracio fakte estis la ĉefa frazo en la Rezolucio de Santiago: “Ne mia nacio estas mia lingvo, sed mia lingvo estas mia nacio”.
Du landaj asocioj, el malsamaj kontinentoj, petis la aliĝon al la Pakto por la Esperanta Civito. Unu liveris jam la necesajn dokumentojn, la alia devas ankoraŭ kompletigi la (simplan, tamen devigan) proceduron. Pri la peto(j) decidos la Forumo (nome la asembleo de la paktintaj establoj) dum la baldaŭa parlamenta sesio en Svislando.
En 2005 Kooperativo de Literatura Foiro firmigis sian pozicion kiel la plej grava eldonisto de periodaĵoj en esperanto. La produktado de LF-koop ampleksis fakte 27 eldonojn, nome 17 numerojn de “Heroldo de Esperanto”, 6 de “Literatura Foiro” kaj 4 de “Femina”.
Afrika Centro Esperantista fondiĝis antaŭ la rompo de la kontrakto UEA/IZo fare de la estraro kaj ĝenerala direktoro de UEA. La ideoj pri ĝi aperis jam en la dua semestro de 2005, kiam la estraro kaj ĝenerala direktoro de UEA ĉiel ajn minacis pro la kunlaboro de TIETo kun la Esperanta Civito kaj precipe pro nia rilato kun prof. Giorgio Silfer.
La numero 2087 de Heroldo de Esperanto enhavas ampleksan artikolon de s-roj Kozyra kaj Mandrak. La artikolo ŝajne pretendas esti analizo de la komisiona raporto pri la t. n. polaj eventoj publikigita en HdE n-ro 2077. Povas esti, ke la legantoj atendas, ke mi, kiel unua subskribinto de tiu raporto, defendu ĝin kontraŭ la kritiko en la artikolo.
Antaŭ kvin jaroj okazis la promulgo de la Ĉarto de Sabloneto, kie realiĝis la ideo de la Civito inspirita de la esperantistoj ligitaj al la raŭmisma penso.
