En Bruselo 9-10 majo 2025 kuniĝis reprezentantoj de pli ol sepdek internaciaj junularaj organizoj kaj naciaj junularaj konsilioj por la Ĝenerala Asembleo de Forumo Junulara Europa – FoJE, en kiu ili kaj aprobis mocion proponitan de Tutmonda Esperantista Junulara Organizo sub la nomo “Pritraktado de Lingva diskriminacio en internacia junulara moviĝeblo kaj partopreno”, prezentitan kaj defenditan
“Esperanta Civito estas la organizo de la esperantistoj kiuj sentas sin apartenantaj al senŝtata diaspora lingva grupo, laŭ la difino en la art. 1, § 5, de la Universala Deklaracio pri Lingvaj Rajtoj, proklamita en Barcelono la 6an de junio 1996. Ĝi estis fondita en 1998 kiel Pakto por la Esperanta Civito.
En la junia numero 2025 de Literatura Foiro oni festas la riĉecon kaj viglecon de la esperanta kulturo, proponante mozaikon de kontribuoj kiuj ampleksas de literaturo ĝis muziko, de teatro ĝis sociologio.
Pasis preskaŭ kvar jaroj post la decido de Universala Esperanto-Asocio vendi sian pli grandan domon en Roterdamo, sed nenio okazis ĝis nun, post la transdonoj de historia arkivo al Vieno kaj de biblioteko Hodler al Varsovio: la libroservo (bone funkcianta) daŭre situas en strato Nieuwe Binnenweg 176, volontuloj kaj stabanoj (precipe de TEJO) oficas en la domo.
La vickonsulo pri internaj aferoj, sen. Manuela Blanco, ĵus nomumis la unuan korespondanton de la norda legacio de la Esperanta Civito, en la persono de c-ano Johannes Genberg, kies agadteritorio estos la provinco (län) de Stokholmo.
La gesenatanoj de la Verda grupo kunsidos ĉi-monate por la dua fojo, post la kunveno en Malago fine de marto 2025, dum kiu sen. Giorgio Di Nucci estis elektita kiel grupestro; plej probable la kunsido (ĉi-foje telematika) okazos antaŭ ol la Kapitulo, kunvokita por 21 majo 2025.
Tre bedaŭrinde estas definitive perditaj la disertaĵoj de la student(in)oj de István Szerdahelyi; pri la perdo responsas s-ro László Szilvási, kiu transprenis ilin de universitato ELTE (laŭ kiu rajto?) kaj stakis ilin en kelo kiun li ne rajtis uzi, ĉar en domo kie li ne plu luis lokalojn, kaj kom
En la malfrua printempo de 2025, la mondo perdis unu el siaj plej brilaj kaj nekonformemaj animoj: José “Pepe” Mujica. Sub la larĝa ĉielo de sia modesta bieno li foriris silente, kvazaŭ li estus nur alia simpla kamparano. Ne eksa prezidanto, ne eksa gerilano, sed homo inter homoj. Laŭ Aristofano ne ekzistus pli saĝaj homoj ol la kamparanoj.
Per la aliĝo de kvin personoj, kiuj promesis sekvi ankaŭ la ĉiusemajnan telematikan lekcion kaj studi hejme ĝis la fino de 2025, estas garantiita la komenco de la unua kurso pri la esperanta literaturo ĉe Esplora Instituto de Esperantologio. Aliaj aliĝontoj estos bonvenaj, laŭ la sekvaj kondiĉoj:
La oficiala fotoportreto de d-ino Lorena Bellotti, Konsulino de la Esperanta Civito, estas je dispono de la koncernatoj: principe ĝi devas situi en ĉiu legacio kaj povas situi en la propra sidejo de ĉiu paktinto.
En Tiĉino Itala Interlingvistika Centro presigis kaj ekspedis la lastajn jarkolektojn de “Lingua Verde” (antaŭe “Lombarda Esperantisto”), kiu celis informi itallingvan publikon pri la kulturaj atingoj de Esperantio; kaj en Belinzono okazos la unua kunsido de la komisiono preparanta la lanĉon de ĝia daŭrigonto, kun pli aktuala celaro.
La moto de la ĵus elektita papo Leono la 14a, In Illo uno unum (“En lia unueco oni estas unu”), prenita el la prediko de Aŭgusteno pri Psalmo 127, emfazas unuecon en Kristo kiel fundamenton de la eklezia komunumo.
