HeKo 605 7-C, 6 jul 16
La gazeto “La Ondo de Esperanto” [re]festas ĉi-semajne la arĝentan jubileon de sia dua epoko. La periodaĵo produktata de Sezonoj per sia dudekkvina jarkolekto fermas la paperan eldonadon: ekde 2017 (cent jarojn post la fino de la unua epoko) LOdE aperos nur virtuale.
La pola prezidanto de la komisiono pri konstituciaj aferoj ĉe la Parlamento de Eŭropa Unio, s-ino Danuta Hübner, sin esprimis oficiale pri la statuso de la angla lingvo post la eksiĝo de Britio el EU:
HeKo 605 3-C, 2 jul 16
La Vickonsulo de la Esperanta Civito vizitis hieraŭ Bjalistokon (Bjelostokon laŭ Zamenhof), kadre de dutaga misio por kompreni la polan situacion, specife en rilato kun supozata kresko de sento kontraŭ esperanto kaj ĝia parolantaro, sekve de negativaj informoj pri Centro Zamenhof.
Per 395 voĉoj pore, 200 kontraŭe kaj 71 sindetene la Parlamento de Eŭropa Unio aprobis hieraŭ rezolucion kiu petas “rapidan kaj koheran aktivigon de la proceduro” por la ĉeso de la membreco de Britio.
HeKo 605 2-C, 28 jun 16
S-ro Bert Schumann, administranto de la diskutlisto “uea-membroj”, dissendis la suban mesaĝon tra tiu listo:
HeKo 605 1-C, 28 jun 16
Honore al centa datreveno de la forpaso de Lazaro Ludoviko Zamenhof la norda legacio de la Esperanta Civito okazigas transnacian interreligian kolokvon pri la temo “La homaranisma elano en la nuntempaj religioj”. La kolokvo disvolviĝos en la universitata urbo Upsalo, ĉe la plej grava instituto por la formado kaj klerigado de pastroj en Svedio, 28 junio — 2 julio 2017.
Post la anonco pri la subita demisio de c-ano Stefano Keller el la estraro de UEA, c-ano Koffi Gbeglo komentariis, ke tion kaŭzis desaponto pro la konduto de “reganta triopo”. Verdire la demisiinto neniam klarigis sian decidon, ĝis la ĵusa ricevo de longa komuniko, per kiu li konfirmas la tezon de c-ano Gbeglo. La esencaj frazoj estas:
Malprobable la eliro de Britio influos la lingvopolitikon en Eŭropa Unio, sed certe ĝi jam vekas perturbojn ene de Universala Esperanto-Asocio.
“Memkompreneble UEA devas ĉiam proponi, ke Esperanto fariĝu laborlingvo de Eŭropa Unio kaj de Unuiĝintaj Nacioj, kaj ni tion devas konstante ripeti”, deklaras Dietrich Weidmann, kiu plu emfazas:
